پژوهشکده غدد درون ریز و متابولیسم

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد احتمال ابتلا به چاقی شکمی در زنانی که به یائسگی رسیده‌اند در مقایسه با زنانی که به یائسگی نرسیده‌اند، افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا، "دوران جوانی اصلا چاق نبودم، سن که بالا رفت اینجوری تغییر کردم." این گزاره ای آشناست که مکررا از زبان خانمها خصوصا در میانسالی شنیده می‌شود.

اما در واقع بالا رفتن سن و خصوصا ورود به دوران یائسگی چه تاثیری بر میزان بروز اضافه وزن و چاقی در خانمها دارد و اساسا این مطلب چه اهمیتی دارد؟

 از آنجا که افزایش سن با تغییرات قابل توجهی در توزیع چربی همراه است این فرضیه مطرح است که یائسگی ممکن است این روند را تغییر دهد. به همین منظور مطالعه ای با هدف بررسی اثر یائسگی بر تغییرات روند چاقی در طول زمان در مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم انجام شد.

در این پژوهش بر روی نمونه های انتخابی از مطالعه قند و لیپید تهران در بازه زمانی 20ساله بین دو گروه که طی این سالها به یائسگی رسیده بودند و گروهی که نرسیده بودند؛ بررسی برای مقایسه روند تغییرات چاقی اعم از چاقی شکمی و چاقی عمومی انجام شد.

دکتر فهیمه رمضانی تهرانی، رئیس این مرکز تحقیقات در خصوص نتایج این بررسی‌ها گفت:  شانس ابتلا به چاقی عمومی در زنانی که طی این سالها به یائسگی رسیدند در مقایسه با زنان گروه دوم که به یائسگی نرسیدند  کاهش یافته بود ولی در مقابل احتمال  ابتلا به  چاقی مرکزی یا شکمی در همین گروه شش درصد افزایش نشان داد.

این استاد دانشگاه با توضیح اینکه یائسگی تأثیر افزایش سن  بر توزیع چربی مرکزی را تغییر می دهد، در خصوص اهمیت یافته های این مطالعه خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه بسیاری از بیماری‌های غیرواگیر مانند بیماری‌های قلبی عروقی، با افزایش چاقی شکمی یا مرکزی ارتباط  مستقیم دارند، افزایش آگاهی از خطرات مرتبط در زنان یائسه و متخصص مراقبت های بهداشتی آنها ممکن است از پیامدهای نامطلوب جلوگیری کند.

isna.ir/xdK8CW